Ervaringen van een recreant

Elke maandagavond vertrek ik vol goede moed op de fiets, met mijn rugzak gevuld met sportspullen en een eigenwijs racket dat er bovenuit steekt, naar de sporthal voor ‘mijn’ avondje badminton.
Dat deed ik al in mijn vorige woonplaats, Emmen, maar dan op de woensdag, en nu al bijna 12 jaar in Tubbergen. Altijd als recreant, want wedstrijden met een team zijn voor mij niet geschikt.
Meestal tref ik in de hal de ‘bekende’ concullega’s waarmee ik ga upwarmen en inspelen. Soms doe ik ook mee aan de training van Ray, maar het liefst ga ik ‘vrij spelen’: enkelen, dubbelen en mixen, dat maakt mij niets uit. De avond laat zich vlot vullen met ‘spannende potjes’.
De nieuwe hal, de Vlaskoel is wel even wennen door de enorme hoeveelheid wit. Daardoor valt de shuttle niet goed op en ook het lijnenspel op de vloer met al die kleuren is voor mij een lastige.
De vereniging Sjuttol die ontstaan is uit de fusie met de Pluumklappers, is een laagdrempelige en vriendschappelijke sport-gemeenschap met aandacht voor jong (in een groeiend aantal!) en oud (senioren zoals ik) én de G-sporters onder leiding van Tom.
Badminton is een sport op kleine schaal in Nederland en zeker in Tubbergen, maar het bestuur timmert op een enthousiaste manier aan de weg én met succes! Met de komst van de jeugd ziet de toekomst er gunstig uit voor de club. Kader vinden en houden is ook bij ons een aandachtspunt.
Na twee uur inspanning aan beide zijden van het net ruimen we de spullen samen weer op, douchen en omkleden om weer ‘op hoes an te goan’ en weer een illusie armer over de shuttles die ik allemaal gemist heb…
Volgende week beter.

Paul